به قلم محمد رضایی
شاید روزی که سارا فلاحی نماینده ملایر با صدای رسا و بلند خود در مجلس شورای اسلامی در ارتباط با پیامدهای جبران ناپذیر طیف وسیعی از حضور اتباع خارجی در کشور هشدار می داد،نمایندگان دیگری بودنددر انسو که یا دغدغه‌شان تصویب و اجرای لایحه عفاف و حجاب بود،یا به دنبال راهکارهای قانونی بودند برای برخورد با آنانی که در پارکها مشغول سگ گردانی هستند.
سارا فلاحی در نطق آتشین خود در مجلس نکاتی را متذکر گردید ،که گویا ضرورت آن را امروز باید درک کردو برای آن چاره‌ای اندیشید.
وی گفت:(کشورهای مدعی حقوق بشر درهای خود را بر روی آنها بسته‌اند،هرچند تاریخ سرزمین ما،تاریخ مهمان نوازی و تاریخ مهاجر پذیری است،اما به خدا قسم هیچکس برای ملتی که امنیت و هویت خود را به مهاجران می‌بازد هورا نمی‌کشد،هیچکس برای ملتی که سرمایه‌ها و مغزهای خود را فراری می‌دهد،اما بی دانش‌ها و بی‌سرمایه‌ها و فراری‌ها و روی دست مانده‌ها و از کار افتاده‌های سایر کشورها را جذب می‌کند هلهله سر نمی‌دهد،با ورود بی‌رویه و بی‌حساب و کتاب آنها تا عمق خانه‌های ما نفوذ کرده اند. سازمان غیرقانونی اقامت ملی را تعطیل کنید،۱۰۰ میلیون ناقابل بر روی امنیت ما قیمت گذاشته‌اند و سرویسهای خارجی با پرداخت این ۱۰۰ میلیون تعدادی از این مهاجران را به جاسوسان سهل الوصولی تبدیل کرده‌اند که امروز امنیت کشور ما را تهدید نموده اند تا جائی که تعدادی از آنها در شهر تهران توانسته اند خانه‌های ۷۰ میلیارد تومانی را خریداری نمایند. )
در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران،آنچه مشخص گردید،این بود که اتباع خارجی قابل اعتماد نیستند.
طبق گزارش‌های رسمی در سال ۲۰۲۴، بین ۵ تا ۸ میلیون پناهندهٔ افغانستانی در ایران زندگی می‌کرده‌اند که فقط بخشی از آنها به عنوان مهاجر قانونی ثبت‌نام کرده‌اند و بقیه به صورت غیرقانونی در ایران زندگی می‌کنند. اکنون این میزان طبق گزارش کمیساریای سازمان ملل در امور پناهجویان به ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار مهاجر قانونی رسیده است. هرچند جمهوری اسلامی ایران سیاست‌های جدیدی در قبال اخراج اتباع افغانستانی غیرمجاز انجام داده اما هنوز نسبت تعداد مهاجران غیرقانونی به قانونی بیشتر است،
مهاجران غیرقانونی کسانی هستند که بدون داشتن مجوز قانونی یا مدارک لازم، وارد کشور دیگری می‌شوند یا در آن کشور اقامت می‌کنند. این افراد ممکن است بدون ویزا، پاسپورت معتبر یا مجوز اقامت وارد کشور مقصد شده باشند یا پس از پایان مهلت ویزای خود، کشور را ترک نکرده باشند.
هیچ کشوری را در دنیا نمی‌توان پیدا کرد که مرز‌های خود را روی مهاجرانی که هیچ هویتی ندارند، باز کند و اجازه دهد هر جایی بخواهند ساکن شوند و بدون هیچ محدودیتی از منابع کشور میزبان استفاده کنند، اما کشور ما بدون در نظر گرفتن تهدید‌هایی که امکان دارد این سیل انسانی به همراه داشته باشند، این خطر را پذیرفته است. در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه اسرائیل علیه جمهوری اسلامی ایران تعدادی از همین مهاجران غیرقانونی به منظور همکاری با سرویسهای جاسوسی موساد علیه جمهوری اسلامی ایران وارد عمل شدند.
و با دریافت کمترین دستمزد به خدمت سرویسهای جاسوسی ارتش صهیونیستی درآمدند. آنها کسانی بودند که با تهیه عکس و اسلایداز اماکن حساس امنیتی
راهنمایی‌های لازم را به دشمن می دادند.
انفجارهای ناشی از ریز پرنده‌ها و پهبادهای دست ساز
بر علیه امنیت ملی اگرچه سهم بیشتر انرا به وطن فروشان داخلی نسبت می‌دهند،اما سهم مهاجران غیرقانونی را نمی‌توان نادیده گرفت.
یکی از برکات جنگ تحمیلی اسرائیل بر علیه جمهوری اسلامی ایران می‌تواند این باشد که، علاوه بر اتحاد و حفظ و انسجام آحاد ملت با نظام جمهوری اسلامی ایران و قدرت و بالندگی نیروهای مسلح کشور این بوده است که ضرورت اخراج این دسته از مهاجران بر مسئولان کشور ما محرض گردیده است.
