جامعه ایرانی روز به روز از ارزشهای غنی اخلاقی و فرهنگی خود فاصله میگیرد،و دورنمای زیبایی نیز برای آن نمیتوان متصور شد،
مسئله مهم این است که امروز
خشونتهای کلامی بین کنشگران مختلف اجتماعی بیداد میکند.
و ارزشهای معنوی دیگر رنگ سابق را ندارد،وگویی رنگ باخته است.
گویا دگرگونی عمیقی در لایههای مختلف جامعه به وجود آمده است،که اگر همین امروز برای آن چارهای اندیشیده نشود شاید برای فردا دیر باشد.
در جامعه ای که تورم بالا با افزایش بیکاری و رشد اقتصادی نامطلوب مواجه است، یک نارضایتی شکل میگیرد، نارضایتی جمعی که ناشی از عدم رسیدن به خواستهها و تمایلات فردی است. به گفته جامعهشناسان در این وضعیت دو حالت اجتماعی ایجاد میشود، یا مردم را نسبت به هر موضوع و کنشی بیتفاوت میکند یا اینکه معترضین رادیکال میسازد. در این شرایط هر نوع کنشگری سخت میشود، تحولات و مشکلات اقتصادی جامعه نتیجهاش در فرهنگ و اجتماع بروز پیدا میکند. طبقه پایین در فقر باقی میماند و طبقه متوسط که نقش کلیدی فعالیتهای مدنی را دارد از بین میرود، از بین رفتن نه به معنای نابود شدن کل آن طبقه بلکه به این معناست که این طبقه درگیر معضلات اقتصادی شده و دیگر به موضوعات فرهنگی و اجتماعی نمیاندیشد.
با مسموم شدن فضای کسب و کار، خواسته یا ناخواسته
فضای اخلاقیات نیز مسموم میشود
نقش تربیتی سرپرست خانوار در چنین جامعهای محو میگردد زیرا سرپرست خانواده تمام هم و غمش در جهت تامین معاش و رفع احتیاجات رفاهی و بهداشتی خانواده صرف میگردد،و از تربیت صحیح فرزند غافل میشود،
معلمان و اساتید دانشگاه نیز به جهت آنکه دخل و خرجشان به هم نمیآید،به دنبال آن هستند تا درسشان را بدهند و و زودتر به شغل دوم خود برسند.
آنها ناخواسته از نقش تربیتی خود غافل میشوند و فقط سعی میکنند به بحث آموزش بپردازند.
از سوی دیگر نباید از هوش سیاه جامعه غافل شد.
در یک گزارش به روز شده در سال ۲۰۲۴ از سوی مرکز تست آی کیو بین المللی (the international iq test)، فهرست میانگین بهره هوشی (آی کیو) به تفکیک کشورها ارائه شده است. این فهرست بر اساس داده های ۱،۶۹۱،۷۴۰ نفر در سراسر جهان که تستی مشابه را انجام دادند، شکل گرفته است.
کره جنوبی با میانگین بهره هوشی ۱۰۷.۵۴ در این فهرست پیشتاز است. پس از آن، چین با میانگین بهره هوشی ۱۰۶.۹۹ قرار دارد و جایگاه سوم با امتیاز ۱۰۶.۸۴ به ایران اختصاص دارد. ژاپن و سنگاپور با میانگین آی کیو ۱۰۶.۱۸ به ترتیب در جایگاه های چهارم و پنجم قرار دارند.
آنچه مسلم است ایرانیها با بهره هوشی بالا میتوانند همچنان تمدنساز باشند. اما بیم ان میرود که در چنین وضعیتی به علت ناکارآمدی دولتها در رابطه با جهت دهی استعدادها با مشکل مواجه شویم
استعدادهایی که اگر دولتها شرایط و بستر مناسب را فراهم کنند میتواند در جهت پیشرفت و توسعه کشور به کار گرفته شود بیم ان میرود که یا به خارج از کشور مهاجرت کنند و یا در جهت انجام بزه به کار گرفته شود. با کمی دقت میتوان دریافت که سر شبکههای های مافیایی و بزهکاری عموماً افرادی هستند با بهره هوشی بالا
و چیزی که تاسف آور است این است که در سالهای اخیر گروه زیادی از نخبگان کشور به علت عدم برخورداری از فرصت و امکانات رشد و ترقی در جامعه ایرانی به خارج از کشور مهاجرت کردهاند. و بعضاً در مناصب مهم مدیریتی آن کشورها هم مشغول به کار
شدهاند
حال سوال اساسی این است،راهکار اساسی دولت و مجلس در قبال چنین وضعیتی چیست،؟
..... محمد رضایی مدیر مسئول
پایگاه خبری نامی پرس