امید دارم این کلماتی که امروز نگاشته می شود را بخوانید، در روزگاری که غول های رسانه ای دنیا با راه اندازی جنگ ترکیبی، محور تخریبشان را تا دورترین نقاط کشور گسترده اند، تقویت جایگاه رسانه در این حوزه بیش از هر چیزی مدیون کنشگری فعالین این بخش است، اگر نتوانیم از همه ظرفیت ها برای خنثی کردن جنگ نرم و ترکیبی دشمن استفاده کنیم بدون شک در این حوزه قافیه را به رسانه های خارجی خواهیم باخت. تمرکز در نبرد ترکیبی باید بر افکار عمومی جامعه باشد و رسانه ها بازوان اصلی شکل دهی افکار عمومی هستند در این شرایط بحرانی باید منافع شخصی و حزبی کنار گذاشته شود و پشتیبانی از کشور و نظام مد نظر قرار گیرد.
پس برای شما می نویسم، تاسندی باشد برمظلومیت خبرنگارانی که به هیچ ارگان وسازمانی وابسته نیستند، آنانی که نه استخدام خبرگزاری ها و روزنامه های مطرح پایتخت هستند که نگران معاش خود نباشند نه وابسته به حزب ودسته ای درکلان شهرها هستند که منافعشان درسایه حضور آن حزب خاص سیاسی تامین شود، فقط وفقط دغدغه ایران واقتدار ایران رادارند.
از روزی که فرمان جهادتبین درحوزه رسانه را رهبر انقلاب صادر کردند، چقدردل خوش بودم ومغرور بخاطردرایت وآینده نگری ایشان...
امادریغ وصدافسوس که جان کلام ایشان برای سیاستمداران ابتداپایتخت نشین و بعدکسانی که عهده دار امنیت واقتدارکلان شهرها هستند ناآشناست.
*سخن کوتاه کنم نصف جهان دیرزمانیست که درتمام حوزه ها حال خوشی ندارد.
همیشه این سوال برایم مطرح بود که چرا کلان شهر اصفهان با این حجم ازمشکلات روبروست.
این روزها که نفسم زیرچکمه پدرخوانده ها به شماره افتاده به جواب سوالم رسیدم،
*حضورپدرخوانده ها درعرصه رسانه به صورت محسوس و دیگر عرصه ها به صورت مشهود دراصفهان واضح ومبرهن است
حضرت آقا امرکردند بجنگیم با غول های رسانه ای دنیا، ولی چگونه؟ باحضور پدرخوانده ها که ازرسانه ها به نفع خود بهره می برندچگونه باید جنگید؟ دست وپایمان بسته است ونفسمان زیرچکمه هایشان به شماره افتاده ولی باز بافرمان رهبر رو به دشمن جلومی رویم، ولی تاکجا توان ورمق داریم؟ نمی دانم؟!!
هرشغلی خانه، اتحادیه یا صنف خاصی دارد، خبرنگاری هم مستثنی نیست بر طبق قاعده و قانون اعضاء هیئت مدیره آن صنف باید جوابگوی نیازهای اصلی و فرعی اعضایی باشند که با رای آنها به این جایگاه رسیده اند.
شهرهای دیگر را نمی دانم، ولی در نصف جهان سایه سنگین پدرخوانده ها بیشتر از دوره های قبل بر تشکل های مطبوعاتی سنگینی می کند.
*طفره رفتن از برگزاری مجمع عمومی با حضور تمام اعضاء
*عدم شفافیت در امور مالی و اجرایی صنف مربوطه
*به انزوا بردن مخالفان بی قانونی در هیئت مدیره که با ساز آنان ساز خود را کوک نکردند
*دست اندازی به نفع خود بر اعضاء هیئت امناء مجموعه های مطبوعاتی برای تسلط بر این مجموعه ها، تا شاید بخت با ایشان یار باشد و به یاری دوستان بهارستان نشین شوند.
*اعمال نفوذ و قدرت در تغییر اساسنامه تشکل یا مجموعه های مطبوعاتی برای رسیدن به مقاصد خود
*استفاده از شعبان بی مخ ها در عرصه رسانه برای تطهیر خود و اعمال فشار بر مدیران ارشد شهری برای تسلط بیشتر بر تشکل های مطبوعاتی و ....
اینها تنها گوشه ای از سایه سیاه پدرخوانده ها بر تشکل های مطبوعاتی استان اصفهان است
تشکل هایی که باید آزاد و رها باشند تا اعضاء آن بدون دغدغه از دست دادن شغل یا محل کسب و کار خود با توانی بالا به جنگ غول های رسانه ای دنیا بروند و ضمن انعکاس اخبار برای ایجاد آرامش در جامعه تلاش کنند.
