به گزارش خبرنگار نامی پرس ، احمدرضا مصور با حضور در اتاق خبر *اصفهان شورا* از دغدغه‌های خود در مدیریت شهر، اولویت‌های شهر زندگی، رویکردهای شورای ششم، شفافیت، دستمزد و ارتقا جایگاه کارکنان شهرداری سخن گفت.

 ۹۹ درصد پرسنل شهرداری معیشت ایده‌آلی ندارند اما سالم زندگی می‌کنند

الزاماً تنگدستی معیشت باعث بدی انسان‌ها نمی‌شود. در شهرداری ۹۹ درصد پرسنل معیشت ایده‌آلی ندارند اما سالم زندگی می‌کنند و ما نیز باید همیشه نگران معیشت آن‌ها باشیم.

به شهادت آمار، در کشور ما بالای 90 درصد مردم از شغل خود ناراضی هستند که دلایل زیادی دارد و حاکمیت در شهرداری و شورا وظیفه دارد که به معیشت کارکنان رسیدگی کند. 

با افزایش حقوق به تنهایی مخالف هستم

من با افزایش حقوق به تنهایی مخالف هستم چون اینگونه که دستمزد بالا برود هزینه‌های زندگی نیز افزایش پیدا می‌کند. شاید بهتر بود به مسائل دیگری فکر می‌کردیم. به عنوان نمونه شهرداری، خود، معدن مسکن سازی است؛ اما بسیاری از پرسنل آن بی مسکن هستند و در واقع شهرداری تعاونی مسکن ضعیفی دارد.

ارگان‌های نظارتی به اسم تبعیض جلوی برخی فعالیت‌های تعاونی مسکن را می‌گیرند

در این عرصه‌ها ارگان‌های نظارتی هم وارد می‌شوند و به اسم تبعیض جلوی برخی فعالیت‌های تعاونی مسکن را می‌گیرند. ما اگر می‌توانستیم مسکن پرسنل و فرزندان آن‌ها را حل کنیم شاید با همان حقوق دو سال پیش می‌توانستند زندگی بهتری داشته باشند، البته کارهایی در این زمینه شروع شده است.

پرسنل زیادی داریم که شرایطشان به گونه‌ای است که نیاز به مدد در حوزه فردی و اجتماعی دارند، حوزه منابع انسانی نیز کارهایی کرده اما همچنان باید ادامه پیدا کند.

در این دوره هر موضوعی پیرامون این حوزه را که شهرداری مطرح کرده و آورده، شورا بدون جرح و تعدیل پذیرفته است؛ اما در موارد دیگر به این راحتی نمی‌پذیریم.

برای تغییر دستمزد 300 میلیارد تومان اصلاح بودجه نیاز داریم

در بحث تغییرات اخیر دستمزدها، 300 میلیارد تومان اصلاح بودجه نیاز داریم که سنگین است اما انجام می‌شود. به نظرم جای کار زیاد دارد اما بیش از آن جای فکر نیاز دارد.

موج تعمیق نظارت کشور را فرا گرفته است

کشور را موجی فرا گرفته که من اسم آن را موج تعمیق نظارت گذاشته‌ام. دلایل بسیاری هم داشته است. موضوع این است که نهادهای نظارتی خیلی به مسائل ورود کرده‌اند. شاید به دلیل مشکلاتی است که پیش آمده است؛ اما کار نباید به جایی برسد که یک نهاد نظارتی قبل از اینکه اتفاقی هم بیفتد ورود کند و بگوید مثلاً شما می‌خواهید فلان کار را بکنید! نباید این طور باشد. خودشان می‌گویند این پیشگیری است اما پیشگیری این نیست، نیت خوانی نباید باشد. پیشگیری یعنی مباحث مقدماتی مطرح می‌شود، سپس تبدیل به لایحه می‌شود و دستگاه‌های نظارتی نظرات خود را می‌گویند.

به مدیر سابق سازمان بازرسی اصفهان گفتم که در کل دوره چهار ساله قبل، 16 نامه از سوی نهاد شما به شورا آمده است اما در دو سال اخیر حدود 50 تا 60 نامه آمده است. موج نظارت این است. پاسخ دادند که اخیراً در وظایف سازمانی بررسی و تجدیدنظر شده و نظارت‌ها تعمیق پیدا کرده است. این باعث می‌شود هیچ حرکت جدیدی شروع نشود و این خطر در مقابل مدیران وجود دارد. وقتی مدیر تصور کند که اگر حرکتی انجام شود از او سئوال می‌کنند بهترین حالت برایش حفظ وضع موجود است، این موضوع باعث حرکت بطئی و دوری از خلاقیت و نوآوری جدید می‌شود.

 البته وظایف خود را باید انجام دهند که الحمدالله خوب انجام می‌دهند اما اگر از «ب» بسم الله شروع کنند چیز بدی است.

انتصاب مدیران از بیرون شهرداری ظلم در حق کارکنان است

از قدیم معتقد بودم که اگر کسی مثلاً پانزده سال در شهرداری به طور سالم کار کند و قرار شود کسی به صندلی بالاتر برود، حق اوست؛ نه اینکه کسی از خارج به سازمان وارد شود. 

در دوره دوم وقتی وارد شورا شدیم با افراد زیادی در شرف بازنشستگی مواجه شدیم که تفکرات قدیمی داشتند. در این صورت از بیرون آوردن افراد ایرادی ندارد؛ اما امروز، از بیرون آمدن فرد و نشستن روی صندلی مدیریت، ظلم در حق کارکنان است.

دیده‌ام که در برخی مناطق و سازمان‌ها افراد یا از بیرون می‌آمدند یا در مقایسه، بسیار پایین‌تر از کارکنان شهرداری هستند. 

در دوره قبل یکی از اعتراض‌های من همین بود، مبنی بر اینکه فلانی که از بیرون به شهرداری آمده و حتی یک سال هم سابقه نداشته چرا معاون منطقه شده است؟ 

انتصاب‌های تلفنی سبب بی‌انگیزگی کارکنان می‌شود

معتقدم نباید اجازه دهیم که این فضا حاکم شود که مثلاً من تماسی بگیرم تا انتصابی صورت بگیرد. این موضوع سبب بی انگیزگی کارکنان می‌شود. این شرایط یعنی تبعیض و انتقال این حس به کارکنان که در این سازمان همه چیز براساس شایستگی و سابقه تعیین نمی‌شود.

تغییرات گاهی اجتناب ناپذیر است، اما در حوزه بازرسی و حراست، فرآیندها مهمتر از آدم‌ها هستند. 

البته بازرسی شهرداری تا جایی که یادم می‌آید هیچ وقت بازرسی نبوده است، یا مشابه حراست بوده یا مشابه دفتر مدیریت. یعنی این واحد، سر جای خودش قرار نگرفته است. در مقطعی یادم هست که بازرسی عملاً به بحث‌های حراستی تنه می‌زد یا در دوران دیگری برعکس بود. به تناسب قدرت، سرعت و کیفیت آدم‌ها، این جایگاه‌ها به هم می‌خورد.